امیرقیامت

ای میگذره آرومم تا شب
هر جا باش میرفتم میگفتن ایشون کی باشن
میگفتم خانومم باشن
منم میخواستم مثل تو مثل اون تو فاز مردم عادی باشم
نه مثل اونایی که خیلی وقته قیامتو یادشون رفته سخت تو فاز مادیاشن
اینا رو نمیدونی ولی الان بهت میگم
این شعرایی که از ته دل واست میگم
مدیون بدیاتم اون چشمای هرزه و لبندیاتم
مدیون خوبیاتم چون عاشقم کرد خصوصیاتت
مدیون اون روزایی که تو تنهایی پیشم بیست چهاری ایستاده بودی
ندونسته از عاشق از یه مَرد یه سلطان دیس لاو ساخته بودی
دقیقا وقتی داشتم فکر میکردم بهت طرف مقابل نشست به دلت
پس صد در صد حقته بکنم ولت
تا به پام بیفتی که هی بخندم بهت
با قلب و دهنم با اکت بدنم
تو لب و دهنی من مرد عملم
حیف حیف میبینی که چقد دلم میخواد بره
حیف حیف دیگه طاقت نداره شکسته دلم
حیف حیف , حیف اون روزایی که با تو بوده دلم
حیف حیف با اینکه با طرفی خوشحالم میکنی کِیف

مهرداد بیزار
تو رفتی ولی هنوز هستی پیشم
با همه شرط بندی کردم گِرو بوده ریشم
که این یکی نمیره نمیگه حواسم به پشتم بود بی معرفت از جلو زدم به ریشم
فکر کردی ما مثل خودت خریم یه بار سوتی دادی بهم گفتی علی
یه بار زنگ زدم بهت وقتی بودم سرباز مامانت گفت کیه گفتی عشقمه فرزاد
حیف خاکت بر سرت
حقته بکنمت مسخره
آخرم نفهمیدی کی ام
اسمم مهرداده همونی که قلبشو دو دستی بت داده

لبقمَم بیزاره از امثالت
وقتی نیستی این عصابه انگاری آرومه
وای چند ساله تو خوشیات حقم چون نبیتم همسالت

حیف حیف میبینی که چقد دلم میخواد بره
حیف حیف دیگه طاقت نداره شکسته دلم
حیف حیف حیف اون روزایی که با تو بوده دلم
حیف حیف با اینکه با طرفی خوشحالم میکنی کِیف

غصه ی چیو میخوری وقتی رفتی راحت
نترس غم داره بهم عادت
میگن بد خرابی انگاری گرفته.آهم آهی ندارم
میخواستم باشیم با هم ما دنبال چی بودیم تو دنبال چی
ما دنبال رفاقت تو دنبال جیب
میبینی مهرداد اینجا هنوز بی تو ایستاده
تقدیم به شما اینم دیس لاوه

امیرقیامت
نمیدونم چی بنویسم وقت بگذره میخنده بهم دخلت سره
خیلی راحت راضی شدی عشقم از دستت بره
من که دلم عاشقت بود از دستت بده
نمیدونم الان تو چجوری میخندی بهم
یه جا منو نمیشناسی میدی یه نخ بهم
حیف اونموقع بهت میخندم تو میگی لعنت به این شانس و بختم